У Камянецкім раёне адкрыецца першы дом сумеснага самастойнага пражывання

Першы ў Камянецкім раёне дом сумеснага самастойнага пражывання ў снежні расчыніць свае дзверы для пенсіянераў у Дзмітровічах.
Ён будзе працаваць на ба­зе філіяла Камянецкага цэнт­ра сацыяльнага абслугоў­вання насельніцтва ў гэтым аграгарадку і размесціцца на 365 квадратах другога паверха будынка па вуліцы Зялёнай (першы паверх зай­мае амбулаторыя ўрача агульнай практыкі).
– Наш дом сумеснага самастойнага пражывання трэці па ліку на Брэстчыне – пасля тых, што ў вёсцы Ганчары Ляхавіц­кага раёна і Бе­лаазёрску. І, заўважце, самы вялікі! – расказвае падчас экскурсіі па ўтульных памяш­каннях дырэктар ТЦСАН Алена Шаблінская. – Зможам пры­няць адначасова дзесяць пажылых людзей.
Што ім будзе тут зручна і зусім, як дома, упэўні­ва­емся на кожным кроку. Да паслуг пенсіянераў ёсць усё неабходнае: тры светлыя спальні (дзве – на 4 месцы, жаночая і мужчынская, ад­на – для дваіх); кухня з усёй неабходнай бытавой тэхні­кай (у тым ліку, электрычная пліта вельмі прыгожага дызайну – падарунак аб­ласной грамадскай арга­ні­зацыі “Беларускі саюз жан­чын”); сталовая; пакой для адпачынку; санвузлы, абс­таляваныя душавымі кабін­камі, і пральня. Бабулі і дзя­дулі змогуць самі гатаваць стравы на свой густ і самас­тойна мыць у пральнай машынцы ўсё, што пажадаюць. Дарэчы, пасцельную бялізну і ручнікі для дома пашылі і перадалі абсалютна бясплатна Жабінкаўскі і Кобрынскі цэнтры сацыяльнага абслугоўвання – шчодры і карысны падарунак!

 Увогуле ж спонсарамі абсталявання дома сумеснага самастойнага пражывання ўсім неабходным сталі ўсе без выключэння сельскагаспадарчыя прад­прыемствы раёна (асабліва – ААТ “Белавежскі”), ТАА “Аг­рапрадукт”, прадстаўнікі малога бізнесу і абласная грамадская арганізацыя “Бе­ларускі саюз жанчын” – дзякуй ім за гэта!
Дом сумеснага самастой­нага пражывання абсталяваны таксама і пажарнай сігналізацыяй (сістэма “Ма­ланка”) – супрацоўнікі раённага аддзела па надзвычайных сітуацыях ужо сёння трымаюць утульнае жытло для пенсіянераў у Дзміт­ровічах на асаблівым кант­ролі. Прыязджаў сюды і прадстаўнік грамадскага аб’яднання “БелТІЗ”, які аца­ніў умовы пражывання для людзей з аслабленым зрокам, як прымальныя (ёсць такцільная плітка, усе надпі­сы дубліруюцца шрыфтам Брайля…).
Ужо пачалося і добраўпа­радкаванне прылеглай тэ­рыторыі – устаноўлены ла­вачкі. Плануецца зрабіць альтанкі, дзе ўлетку дзя­ду­лі і бабулі змогуць бавіць вольны час у цяньку. Ля будынка, дарэчы, сустракаем некалькіх кошак: будуць у пажылых людзей любімыя пушыстыя гадаванцы…
Нельга абмінуць увагай вельмі зручнае размяшчэнне дома – усё неабходнае побач: Дом культуры і школа, з якімі плануецца цеснае супрацоўніцтва, аддзяленне пошты, аптэка, мясцовы храм (царкоўны куток у хут­кім часе з’явіцца і ў самім доме), а да амбулаторыі дык і ўвогуле рукой падаць! У будучыні для жыхароў до­ма плануецца арганіза­ваць заняткі гурткоў па інтарэ­сах – будзе да чаго бабулям і дзядулям рукі прык­ласці, тым больш, што пры­выклі яны быць пры справе.

Першымі жыхарамі дома сумеснага самастойнага пражывання стануць 5 бабуль і дзядуля з Дзмітро­ві­ц­кага і Відамлянскага сель­саветаў і Каменца. Самаму старэйшаму з іх 85 га­доў. Усе яны перад засяленнем пройдуць поўны меды­цын­скі агляд і здадуць ПЦР-тэст.
Пажылым людзям будуць дапамагаць загадчык дома, два сацыяльныя работнікі і прыбіральшчыца памяш­канняў. Камунальныя пас­лугі і прадукты жыхары будуць аплачваць самастойна. Ім без сумненняў будзе ўтульна гэтай зімой, што абяцае быць марознай, прычым і ў прамым, і ў пераносным сэнсе – у кампаніі заўсёды цяплей і весялей!
Сёння ў доме сумеснага самастойнага пражывання яшчэ ёсць 4 вольныя месцы. Іх могуць заняць адзі­нокія і адзінока пражываючыя пенсіянеры, а таксама тыя, што апынуліся ў складаных жыццёвых умовах (напрыклад, няма як та­піць старую печ), або проста сумуюць ў сваёй маленькай вёсцы, дзе зас­таліся адны. Абавязковая ўмова – бабулі і дзядулі па­вінны быць здольнымі абслу­гоўваць сябе самас­тойна.
Званіце, калі ласка, па нумарах 67-3-03, 75-0-51 – і гасцінны цёплы дом у Дзміт­ровічах прыме вас пад сваё крыло!
Настасся НАРЭЙКА.
Фота аўтара.