Падрыхтаваны праект Указа аб удасканаленні работы з пустуючымі і старымі хатамі ўжо ўзгоднены з усімі зацікаўленымі. Заканадаўчая ініцыятыва Дзяржаўнага камітэта па маёмасці накіравана на ўдасканаленне парадку ўцягнення ў абарот такіх хат у сельскай мясцовасці.
Указам будуць прадастаўлены ў адносінах іх пэўныя паўнамоцтвы мясцовай уладзе і, самае галоўнае, – спрошчаны парадак рэалізацыі такіх аб’ектаў за 1 базавую велічыню (цяпер – 29 руб.)
У 2018-м ужо быў прыняты Указ Прэзідэнта №357, закліканы аблегчыць працэдуру куплі старых хат у вёсцы. Але ўсё роўна той працэс уцягнення іх у абарот займае шмат часу. Найперш мясцоваму органу ўлады трэба афіцыйна прызнаць хату пустуючай, затым сабраць пакет неабходных дакументаў для звароту ў суд. І толькі пасля рашэння суда аб пераходзе аб’екта ў камунальную ўласнасць, што бывае не заўжды, вырашаецца яго лёс – гаворка ідзе пра знос або продаж.
Калі з’яўляецца ўпэўненасць, што інтарэс да такой нерухомасці ў кагосьці ёсць, вызначаецца рынкавы кошт яе з дапамогай Камянецкага бюро Пружанскага філіяла РУП “Брэсцкае агенцтва па рэгістрацыі і зямельным кадастры”. Толькі пасля гэтай абавязковай працэдуры інфармацыя аб продажы з’явіцца на сайце райвыканкама і ў раённай газеце…
90 працэнтаў хат, што ў рэестры пустуючых, ніколі не былі аформлены афіцыйна. Нашчадкі на працягу многіх год не выказвалі жадання ўступіць у спадчыну, а летась у судзе адмовіліся ад прэтэнзій на яе. Таму ад часу ўключэння той хаты ў рэестр і да аб’явы аб продажы яе прайшло менш за год. Ідэальны варыянт развіцця падзей.
Калі жадаючых купіць хату будзе больш за аднаго, тады, згодна з заканадаўствам, адбудуцца таргі.
– Пачынаем звычайна з прамога продажу, – расказаў старшы інспектар аддзела архітэктуры, будаўніцтва і ЖКГ райвыканкама Сяргей Гурынчук. – Летась такім чынам у раёне было прададзена шэсць пустуючых дамоў: у Бабічах, Жылічах, Сюлках, Крыўлянах, Мартынюках, Смольніках – тры ў Войскім сельсавеце і тры ў Рэчыцкім. Спадзяемся, што і сёлета падобныя сядзібы прычакаюць новых гаспадароў. Гэта нямала спрыяе паляпшэнню аблічча нашых вёсак.
Шмат клопату маем з так званымі гаспадарамі, якія шмат гадоў не бываюць на бацькоўскіх сядзібах, не цікавяцца імі, а калі прапануем па той прычыне афіцыйна адмовіцца ад непатрэбнай ім “спадчыны”, пачынаюць даказваць адваротнае. Тады камісія, у складзе якой і ўчастковы, апытвае аднавяскоўцаў, цікавіцца ў старасты, ці быў тут хто хоць раз за апошнія тры гады… Пакет дакументаў перадаецца ў суд. А ён заўжды на баку грамадзяніна, а не райвыканкама, хоць і складана ў такім выпадку назваць “гаспадара” зацікаўленым бокам.
Праз нейкі час паўторна пачынаем тую ж працэдуру, каб урэшце давесці справу да лагічнага канца, каб на зямлі быў парадак.
Бывае і так, што насуперак усім імкненням адшукаць нашчадкаў пустуючай хаты не знаходзім іх. Ні тутэйшыя старажылы, ні старасты не могуць дапамагчы. А тыя нашчадкі, калі раптам самі “адшукаюцца”, і праз сорак год маюць права праз суд уступіць у спадчыну. Таму тут вельмі тонкая мяжа. На падмогу прыходзяць запісы ў сельсавецкіх пагаспадарчых кнігах, звяртаемся ў натарыяльны архіў… Да гэтай пары не мелі выпадкаў, каб раптам з’явіўся “неадшуканы” нашчадак і прад’явіў прэтэнзіі. Хоць у іншых раёнах, наколькі ведаю, з падобным ужо сутыкнуліся.
– Калі хата атрымлівае статус безгаспадарнай і ніколі не была афіцыйна аформлена, дык за якія сродкі адбываюцца афармленне яе і ацэнка збудавання?
– За бюджэтныя. Калі ўдаецца тую хату прадаць, выдаткі бюджэту кампенсуюцца з атрыманай сумы. Ацэнка – заўжды рынкавая, і калі хата на дровы, дык і ацэньваецца яна як дровы. На падставе той ацэнкі і прадаем такое збудаванне.
– Ці не менш клопатна знесці такую хату?
– Знос каштуе намнога даражэй. Аб’яўляем таргі на тыя работы. Патрэбна цяжкая тэхніка. Скажам, у тых жа Браневічах, акрамя хаты, яшчэ тры хлявы, асобны склеп; няпроста і з фундаментамі збудаванняў. У выніку выдаткі могуць скласці некалькі тысяч рублёў.
За 2020-ы ў раёне было выяўлена 26 пустуючых хат, з іх 18 уключаны ў рэестр, і рашэнне суда было прынята ў адносінах 20-і. Колькасць дамоў, па якіх прынята рашэнне аб зносе, – 6, а ўвогуле за год было знесена 29 старых хат.
Так, яны старэюць і трухнеюць, а зямля павінна жыць. Ці то дзякуючы дбайным рукам новага гаспадара, які з’явіцца на занядбалай сядзібе, ці то пасля зносу спарахнелай хаты і ўключэння зямельнага ўчастка ў агульны севазварот тутэйшай гаспадаркі.
Таму і наспелі перамены ў заканадаўстве: для таго, хто мае “віды” на такую безгаспадарную хату ці сам участак, марыць стварыць там утульную мясціну, перадача яе павінна праходзіць проста і хутка. Механізм адчужэння павінен быць празрыстым і зразумелым.
Прыняцце праекта Указа мае на ўвазе ў тым ліку замацаванне пакрокавага алгарытму дзеянняў мясцовых органаў улады; забеспячэнне абароны правоў і законных інтарэсаў уласнікаў такіх дамоў; спрошчаны парадак набыцця дамоў у сельскай мясцовасці з магчымасцю здзяйснення здзелак без наяўнасці правазасведчваючых дакументаў на іх ці на зямельныя ўчасткі, на якіх яны знаходзяцца. Тым самым, як казаў Прэзідэнт, можна ўтрымаць ад забыцця хутар ці вёску.
Галіна НОВІК.
Это может быть интересно:
-
С 1 июля 2025 года в Беларуси изменяется порядок выплаты пенсий и пособий через банки
-
Депутат и учитель истории приняли участие в создании книги «Неизвестные страницы войны»
-
Третья мировая. ФК «Нива» упускает победу над «Осиповичами»
-
С заботой о старших: пасхальное тепло в больнице сестринского ухода в Ставах
-
Чистота и забота о родном крае: субботники Каменетчины продолжаются