З “Роднага кута” – у Парыж!

Усмешлівую дзяўчыну, што пазірае з гэтай фатаграфіі, лёгка пазнаюць многія камянчане. Яна працуе прадаўцом (пятага разраду!) у магазіне “Родны кут”, які па старой звычцы нярэдка называюць проста – “хлебны”. Аксана Лісота ласкава пагадзілася расказаць пра сябе для маладзёжнай старонкі раёнкі. Будзем знаёміцца…

Ураджэнка Жабінкаўскага раёна трапіла на Камянеччыну, думаецца мне, зусім невыпадкова. Скончыла Лунінецкі ліцэй прыборабудавання, стала прадаўцом 4 разраду, а потым… Да маладых спецыялістаў завіталі госці з нашага раёна – прадстаўнікі Камянецкага райспажыўтаварыства. Іх аповед пра горад Белай вежы, што можа пахваліцца прыемным суседствам з Нацыянальным паркам “Белавежская пушча”, уразіў Аксану. І яна рашылася. Чаму б не? І ў родныя мясціны ездзіць будзе бліжэй, а гэта – таксама плюс.

Па накіраванні райспажыўтаварыства (а гэта азначае – бясплатна) дзяўчына адвучылася яшчэ і ў Гродзенскім гандлёвым каледжы. На летніх канікулах ўладкоўвалася на працу ва ўніверсам “Любава”, каб і вопыту падназапасіць, і з горадам, дзе жыць выпадае, пазнаёміцца.

Два гады таму, калі навучанне было скончана, прадавец ужо пятага разраду Аксана Лісота стала працаваць у “Родным куце”, а адначасова завочна паглыбляць свае веды ў Гомельскім гандлёва-эканамічным універсітэце. Праз два гады новенькі дыплом стане яшчэ адной узнагародай за плён.

Акрамя таго, райспажыўтаварыства прадаставіла дзяўчыне кватэру, за якую яна плаціць толькі палову цаны. Гэта – добрая падтрымка для чалавека, які адпрацоўвае ў чужым горадзе.

У магазіне новага спецыяліста сустрэлі таксама вельмі прыязна. Атрымалася наладзіць шчырыя, сяброўскія адносіны з калегамі. Невялікі калектыў склаўся і працуе зладжана, дакладна, як гадзіннік, пра што сведчыць хаця б адсутнасць тут недастач. Рэвізіі, што ладзяцца двойчы на год, паказваюць толькі добрыя вынікі. Магазін невялікі, утульны, аснашчаны відэаназіраннем, без якога было б складаней, бо выпадкі, калі людзі спрабуюць вынесці нешта, не заплаціўшы (дарагую каву, напрыклад), на жаль, не рэдкасць.

Літаральна ўсіх сваіх пакупнікоў Аксана ведае ў твар, стараецца быць заўсёды ветлівай, добразычлівай, ахвотна дапамагае і адказвае на ўсе пытанні. Часта завітваюць сюды турысты з Расіі і Польшчы, што прыязджаюць паглядзець на Белую вежу, а таксама адпачывальнікі аднайменнага санаторыя. Каго толькі ні сустрэнеш! Большасць замежных пакупнікоў добра валодае рускай мовай, іншыя спрабуюць тлумачыць свае пажаданні з дапамогай жэстаў.

Цікаўлюся захапленнямі Аксаны, якім яна аддае свой вольны ад работы час.

– Раней актыўна займалася спортам: гуляла ў валейбол і бегала. Цяпер пасля працоўнага дня больш цягне адпачыць. Люблю даглядаць кветкі, займаюся час ад часу рукадзеллем.

А яшчэ ў дзяўчыны ёсць мара – трапіць у Парыж. І абавязкова – у кампаніі каханага чалавека.

Настасся НАРЭЙКА.

Фота Міколы ШУМА.