За металлоломом… в чужой дом

Няўдала пачалі свой “бізнес” 15-гадовыя падлеткі: адзін з іх – брастаўчанін, навучэнец каледжа сувязі, другі – жыхар вёскі Бялёва, дзевяцікласнік. Школьнікі і ў савецкія часы збіралі металалом; менавіта збіралі, а не кралі… А гэтыя двое вырашылі зарабіць на метале злачынным шляхам: у студзені і лютым забраліся спачатку ў адзін пустуючы дом у Бялёве, затым – у другі, і вынеслі адтуль алюмініевыя флягі, тазікі, рамы ад веласіпеда, ванну, электрарухавік, трубы… Кошт украдзенага з аднаго дома – больш за 1 мільён, з другога – больш за паўмільёна рублёў. Хіба ж падлеткам ніколі не гаварылі іх бацькі, настаўнікі, што нельга браць чужыя рэчы, тым больш, разбіваць шкло ў акне дома, без дазволу гаспадароў заходзіць у гаспадарчыя пабудовы? Але няведанне законаў не вызваляе ад адказнасці. “Не бяры чужога” – пра гэта кожны чуў змалку і ў школе, і дома.

Андрэй БІЛЕВІЧ

Добавить комментарий