Дзве Сняжаны

Заўсёды шчыра і па-добраму зайздросціла маім знаёмым, каму пашчасціла нарадзіцца ўзімку. На вуліцы мароз, сыпле снегам завіруха, спакойным сном спіць стомленая за год прырода, а ў гэты час… нараджаецца новае жыццё. Так, у снежні з’явіліся на свет дзве мае субяседніцы. Адна – маленькая – жыве ў Каменцы, вучыцца ў 2 класе СШ №2, другая – дарослая – працуе балетмайстрам, кіруе танцавальным гуртком “Магія” пры Высокаўскім ГДК. А яднае іх чароўнае, навагодняе імя – Сняжана.

Сняжанамі традыцыйна называюць дзяўчынак у Балгарыі, Сербіі і на Украіне. Імя мае некалькі значэнняў: “снежная”, “белакурая”, “белая, як снег”. Яно сустракаецца на Камянеччыне не так часта і таму, пэўна, прыцягвае ўвагу да сваёй уладальніцы.

Абедзвюм Сняжанам задала наступныя пытанні:

1. Чаму цябе назвалі Сняжанай?

2. Як называюць памяншальна-ласкава?

3. Якая твая любімая пара года?

4. Якое свята табе падабаецца асабліва?

5. Кім ты была на навагодніх ранішніках?

6. Чаго пажадаеш родным, сябрам напярэдадні святаў?

Сняжана САЧЫЛОВІЧ:

1. Мой дзень нараджэння – 18 снежня. З’явілася на свет пазней тэрміну, прызначанага ўрачамі. Уся сям’я з нецярпеннем чакала дачушкі, а мой старэйшы брат Антон сказаў так: “Сястрычка народзіцца тады, калі выпадзе першы снег.” Так і атрымалася. Сапраўдная казка, праўда?

2. Дома мяне звычайна клічуць Снежкай, Сняжанушкай і Сняжынкай.

3. Зіма! Гэта снег, гэта мароз, што шчыпае за шчокі, гэта санкі, гэта святы.

4. Больш за ўсё люблю Новы год. Чакаю прыемных падарункаў ад Дзядулі Мароза.

5. Аднойчы была Снежнай каралевай у прыгожай бальнай сукенцы і з каронай. Нібы ў казцы.

6. Сваёй сям’і рыхтую падарункі, прычым сваімі рукамі. Яны – самыя прыемныя і цёплыя. А напярэдадні святаў жадаю ўсім-усім здароўя і шчасця. Гэта – самае галоўнае!

Сняжана КУРБАНАВА (на здымку з дачкой Насцяй):

1. Так вырашыў тата. 16 снежня, калі з’явілася на свет, была моцная завіруха, свету за ёй было не відаць! Мама мела на прымеце іншае імя, але з татам не згадзілася. Сказаў, як адрэзаў: “Будзе Сняжана!” Вельмі ўдзячная яму за такое цудоўнае рэдкае імя.

2. Называюць па-рознаму: і Снежкай, і Сняжком, і Снягуркай. Мноства варыянтаў! А тата, калі была малая, клікаў мяне Хамячком. (Усміхаецца).

3. Думаю, у Сняжаны пра гэта і пытаць не трэба. Безумоўна, зіма. Асабліва люблю яе, калі на двары ўсё заснежана, такая прыгажосць!

4. Не буду арыгінальнай, калі адкажу – Новы год. Чароўнае свята, якое яднае людзей. Свята падарункаў, цеплыні, спагады і радасці. Як яго не любіць?!

5. Чырвонай Шапачкай была, Зайцам – аднойчы. А, калі шчыра, дык мне больш падабаецца цяпер роля гумарной і зусім не страшнай Бабы Ёжкі. Яна – характарны персанаж, адмоўны, але, разам з тым, сімпатычны. Цяпер, калі ў нашым Доме культуры ў Высокім ладзіцца ранішнік, мяне абавязкова клічуць ды просяць, каб мятлу прыхапіла…

6. Усім родным і блізкім жадаю здароўя (яно – самае галоўнае, што маем), радасці, удачы, поспехаў і кахання, каб Новы год Каня стаў лепшым за папярэдні.

Невялікія партрэты маіх Сняжан атрымаліся на дзіва блізкімі, светлымі і добрымі, а гэта што-небудзь ды азначае. Гэтай зімой у вас з’явіцца дачушка? Назавіце яе Сняжанай! Не пашкадуеце…

Настасся НАРЭЙКА.

Фота Міколы ШУМА і з сямейнага альбома Сняжаны КУРБАНАВАЙ.