“Браму” скарбаў сваіх адчыняю

IMG_3832Абласное свята “Ружанская брама” ў трэці раз запрасіла на гасцінную зямлю Пружаншчыны тых, для каго гісторыя роднага краю не пусты гук.

Мне пашчасціла далучыцца да гасцей і стаць адным з удзельнікаў пленэра разьбяроў. Разам з зямлячкай, жыхаркай Камянюкаў Ірынай Кушнярук, і яшчэ дзесяццю майстрамі з Брэста, Гродна, Гомеля, Мінска працаваў над групай драўляных скульптур. Іх яднала тэма надання мястэчку Ружаны Магдэбургскага права, у 1637 годзе Кароль польскі і Вялікі князь літоўскі Уладзіслаў IV Ваза уручыў яму адпаведны прывілей.

Аўтар гэтых радкоў ствараў вобраз каралевы Цыцыліі Ранаты Аўстрыйскай, а Ірына – фрэйліны. Давялося пагартаць кнігі, паглыбіцца ў гісторыю, каб усё ў нашых работах – ад тагачаснага адзення персанажаў да выразу іх твараў – было сапраўдным.

Гатовыя скульптуры пры дапамозе тэхнікі паставілі побач і ўмацавалі. Рады, што зрабіў свой унёсак у прыгажосць і самабытнасць Ружан, дапоўніў і без таго значны пералік іх скарбаў. Мясцовыя жыхары і госці падтрымлівалі нас, творцаў, сваімі цікаўнасцю і разуменнем. Яны пільна сачылі за працэсам, нават у праліўны дождж не спяшаліся дадому. Асабліва шмат было дзяцей, якія з радасцю IMG_3838паабяцалі сачыць за захаванасцю скульптур потым, пасля завяршэння свята. Упэўнены – наша творчасць у надзейных руках. У Ружанах умеюць захоўваць спадчыну.

Між тым, пленэр быў не адзіным пунктам у святочнай праграме. У свае сцены гасцінна запрашаў палацавы комплекс Сапегаў, кожны мог далучыцца да экскурсіі і на нейкую гадзіну перанесціся ў мінулае.

Аматараў прыгажосці, зробленай сваімі рукамі, вабілі гандлёвыя рады народных майстроў. Не сумавалі і аматары паспяваць і патанцаваць. Ні на імгненне не пашкадаваў, што завітаў на “Ружанскую браму”!

Анатоль ТУРКОЎ,

член Саюза майстроў народнай творчасці,

старшыня грамадскага аб’яднання аматараў мастацтваў рэгіёна

“Белавежская пушча” і Брэстчыны “Тур”.

Добавить комментарий